Genoeg hebben aan jezelf

In Spanje grap ik vaak: “In het Nederlands ben ik hilarisch, in het Engels grappig en in het Spaans… gewoon aardig.” Klinkt leuk, maar het raakt wel iets: het is knetterlastig om jezelf te zijn in een nieuwe taal en cultuur.

Je denkt dat je met een schone lei begint. Dat je je onhebbelijkheden, nare herinneringen, irritante familie en energielekke vrienden achter zou laten. Nieuwe plek, nieuwe taal, nieuwe jij.

Maar nee hoor.

Want overal waar je gaat, neem je gewoon jezelf mee. Mét al je patronen, twijfels, overtuigingen en oude troep.

Het misverstand van “opnieuw beginnen”

Verhuizen, een nieuwe baan, nieuwe relatie of nieuwe vrienden… het voelt alsof je opnieuw kunt starten. Maar je begint helemaal niet opnieuw.

Je begint met jezelf. En dat is zowel het probleem als de oplossing.

Hier in Spanje ben ik afhankelijk van wat anderen in mij zien. Op basis van... tja. De energie die ik uitstraal ofzo? Want mijn scherpe, ietwat sarcastische, feministische, grappige zelf leeft vooral in mijn hoofd. In het Spaans kom ik niet verder dan smalltalk.

Ironisch hè: je wil weg van oordelen, en hup, je zet jezelf wéér in een afhankelijke positie. "Zien ze mijn leukste kant wel? Stel ik de juiste vragen? Ben ik interessant genoeg?"

Ondertussen ben je ook nog bezig een nieuwe taal te leren, nieuwe sociale regels te snappen en je niet-complete vocabulaire te maskeren. Succes ermee.

Op een typische Valenciaanse zondag bij Spanjaarden thuis met huisgemaakte paella en bier.

De echte pijn zit ’m hierin:

Je bent niet afhankelijk van de mening van een ander. Je bent afhankelijk van jouw mening over jezelf.

Twijfel je diep vanbinnen aan je eigen waarde? Dan zoek je overal bevestiging. Op socials, en ook op je nieuwe plek, in je nieuwe taal, bij je nieuwe mensen.

En dat werkt dus niet.

Wat werkt wel?

Genoeg hebben aan jezelf. Vrede met jezelf. Acceptatie. Zelfvertrouwen. Juist als je niet je charmante, taalvaardige, briljante zelf kunt laten zien.

Daar begint autonomie.

En nu komt het spannende deel.

Ik lanceer mijn website.

Over mijn werk, mijn ideeën en mijn visie op identiteit. Met andere woorden: Ik laat mezelf, op mijn voorwaarden, weer zien.

En ja, dat schuurt. Want zichtbaar zijn betekent dat mensen er iets van kunnen vinden.

Maar precies dáár gaat Identiteitscoaching over: weten wie je bent, zónder afhankelijk te zijn van wat anderen daarvan vinden.

Dus daar is-ie: Chantalderooy.com (Een .com ja, want ik coach online én op locatie in Spanje, in het Nederlands en Engels. Spaans volgt dus later:))

Mijn website is geen visitekaartje van perfectie. Het is een uitnodiging voor iedereen die klaar is met verdwalen in verwachtingen, rollen en meningen die niet meer passen.

Nieuwsgierig? Kijk rond. Vind er vooral van wat jíj vindt.

En heb je een tip of opmerking? Kom maar door. Ga ik ondertussen testen of ik echt ongevoelig ben voor al die meningen ;)